KELİME-İ MÂRİFET

İnsan'ı Yıldız'dan ayıran dil imiş.

Yoksa sanmayın ki; bir fark ola.

Kelimeler bu sırrın aslı imiş.

Yıldız İnsan'da gizli; İnsan Yıldız'da.




Başın göğe kaldır, bir bak yüzüne.

O yüzdeki cevherin bir dal içine.

Ne olup çıktığın bilircesine.

Kelimeler sana giz değil imiş.




Dile geldim Dua dediler.

Sustum, konuşmadım "Ahmed" dediler.

Dediler de "BEN"i bilemediler.

Bilen, bilinen hep sır imiş.




Sırrın da içine dalmadan.

Dalıp da "Âma" olmadan.

Olup da dile dönmeden.

Seyr tamam olmaz imiş.











Mustafâ Alp

07.11.2012

İZMİR